poniedziałek, 18 grudnia 2017

III Forum Migracji i Integracji




         15 Grudnia br. o godzinie 10:00 rozpoczęło się III Forum Migracji i Integracji w gdańskim Europejskim Centrum Solidarności. Program spotkania został podzielony na trzy części: rozmowa z gościem, dyskusja oraz przedstawienie wyników badań dot. migracji przeprowadzonych wśród mieszkańców Gdańska.


Podczas pierwszej części forum odbyło się spotkanie z Umarem Abdulem Nasserem – irackim poetą i muzykiem, pochodzącym z Mosulu. Na samym początku spotkania zaprezentowana została jedna z prac poety pt. „A prisoner from Mosul”, która tworzona była w czasie okupowania przez tzw. Państwo Islamskie (od VI 2014r.) rodzinnego miasta Umara. Artysta tworząc to dzieło, jak i wiele innych w tamtym czasie, ryzykował zdrowiem i życiem. Nasser w swojej twórczości skupiał się na potrzebie wolności i pokoju, prawach kobiet oraz miłości. Okupanci nie tolerowali wartości, które płynęły z prac artysty. Poeta za pomocą swoich dzieł chciał okazać sprzeciw wobec zaistniałej sytuacji. W wyniku tego musiał się ukrywać przez około 2 lata. W grudniu 2014 Umar nawiązał współpracę z siecią ICORN – organizacją skupiającą miasta i regiony oferujące schronienie dla prześladowanych artystów. Celem organizacji jest zapewnienie bezpiecznych warunków życia i pracy artystycznej swoim podopiecznym. W rezultacie współpracy z ICORN Umar trafił w sierpniu 2017 do Wrocławia, który jest jednym z miast współpracujących z organizacją. Jak stwierdził sam artysta, przeprowadzka do Wrocławia była dla niego „łykiem wolności i pokoju”. Pobyt Irakijczyka w Polsce ma trwać 2 lata. 


Po zakończeniu rozmowy z Umarem, nadszedł czas na pytania od publiczności. Poeta zapytany o swoje plany na przyszłość, bliższą jak i dalszą, odpowiedział, że przede wszystkim chce jak najlepiej spożytkować dany mu w Polsce czas. Na pytanie o to, czy chciałby powrócić do swojej ojczyzny, odparł, że jeśli sytuacja w Iraku się znormalizuje i będzie taka możliwość to z pewnością zdecydowałby się na taki ruch. Kolejne, dość kontrowersyjne pytania dotyczyły tego, czy przeżycia artysty związane z wojną naruszyły w jakikolwiek sposób jego wrażliwość religijną oraz czy tzw. Państwo Islamskie to prawdziwy Islam? Odnosząc się do pierwszego pytania, Umar Abdul Nasser stanowczo odpowiadał, że „najwyższą wartością dla niego jest człowiek” i tak też jest w każdej religii. Na drugie pytanie gość odpowiedział, że religia jest tylko przykrywką, a powody istnienia tej organizacji terrorystycznej są zupełnie inne. Jedno z ostatnich pytań dotyczyło tego, czy doświadczył przejawów nietolerancji w Polsce oraz został poproszony o wygłoszenie apelu do Polaków w związku ze swoimi przeżyciami. Odpowiedział, że o takich przejawach dużo słyszał, ale żadnego jeszcze nie doświadczył, wręcz przeciwnie – spotkał się w Polsce z ogromną empatią i zrozumieniem. Dodał, że uchodźcą absolutnie się nie czuje, ale „dobrzy i źli ludzie są wszędzie, nie można nikogo oceniać pod pryzmatem jego pochodzenia czy wyznania” odparł na koniec. Od publiczności otrzymał duży aplauz.

         Na drugą część spotkania zaplanowano dyskusję panelową na temat wsparcia dla artystów-uchodźców oraz integracji artystów-rezydentów w środowisku lokalnym. W dyskusji wzięli udział: Helge Lunde – prezes sieci ICORN, Piotr Stasiowski - dyrektor Gdańskiej Galerii Miejskiej, Małgorzata Różańska – kierownik Biura Literackiego - Centrum Konferencyjne Willa Decjusza w Krakowie, Katarzyna Janusik – kierownik Działu Programowego - Wrocławski Dom Literatury, Anna Meronk – kierownik Oddziału CSW Łaźnia 2 w Nowym Porcie oraz Działu Edukacji i Dokumentacji. W czasie dyskusji dowiedzieliśmy się o historii powstania sieci ICORN oraz tego jak działa organizacja na świecie i w Polsce. Przybliżono nam działanie programu w Krakowie, które jako pierwsze przystąpiło do współpracy z ICORN. Po nim przyszedł czas na Wrocław, w którym aktualnie mieszka Umar Abdul Nasser. Po mieście pobytu Umara wspomniano o Gdańsku, który niedawno przystąpił do tej sieci. Goście dyskutowali o warunkach przystąpienia miast oraz artystów do współpracy z organizacją. Pani Małgorzata Różańska przytaczała historię artystów-rezydentów, goszczących w Krakowie. Wśród nich znalazła się Maria Amelie twórczyni książki pt. „Nielegalna Norweżka”, która odbiła się szerokim echem w Norwegii, wpływając pośrednio na zmianę prawa w tym państwie. Od prezesa ICORN dowiedzieliśmy się, że kolejnym polskim miastem, który prawdopodobnie przystąpi do sieci są Katowice. Pan Helge Lunde kilkukrotnie podkreślał, iż ICORN nie jest organizacją uchodźczą, wspiera ona przede wszystkim artystów i jest to pomoc długotrwała, ale czasowa, z niewielkimi wyjątkami. W czasie zadawania gościom pytań padło jedno bardzo znaczące - „Co miasta mają z przyjmowania do siebie artystów, których życie jest zagrożone” ? Pani Katarzyna Janusik odpowiedziała, iż może zabrzmi to górnolotnie, ale dużą wartością jest to, że polskie miasta mogą włączyć się w międzynarodową obronę wolności słowa. Dodała jeszcze, że polscy artyści również jeszcze niedawno nie mogli swobodnie tworzyć i ograniczani byli cenzurą, wtedy oni też często musieli szukać azylu za granicą i przyszedł czas, aby za tę pomoc jakoś się odwdzięczyć.


         Podczas trzeciej części forum, zaprezentowane zostały wstępne wyniki badań o roli kultury w procesie integracji imigrantów/tek. Wyniki badań przedstawili: dr Agata Bachórz, dr Monika Popow oraz Dariusz Olejniczak.

         Uważamy, że forum, zdecydowanie można uznać za udane. Spotkanie z Panem Umarem było niezwykle ciekawe. Z wielkim zainteresowaniem słuchaliśmy opowieści kogoś, dla kogo problem uchodźców jest dużo bliższy niż dla przeciętnego Polaka. Panel dyskusyjny był rozwijający, a w czasie jego trwania dowiedzieliśmy się wiele na temat działania organizacji istotnej dla funkcjonowania międzynarodowej kultury. Motywy działania sieci ICORN są niesamowicie ważne i mamy nadzieję, że coraz więcej miast będzie chciało do niej dołączyć, a jej działanie będzie coraz bardziej rozpowszechniane, by jak największa grupa ludzi miała pojęcie o istnieniu tego typu organizacji.

                                                                                   
Julia Dudzińska, Karol Gąsienica oraz Mikołaj Misiewicz




sobota, 1 kwietnia 2017

Małe urwanie głowy związane z projektem spowodowało, że długo nas nie było, jednak szybciutko będziemy to nadrabiać. W ostatnim czasie wiele się wydarzyło, o czym należałoby wspomnieć, więc zaczynamy!

Po pierwsze, nasza wspaniała grupa artystyczna organizuje konkurs w konwencji migracji. Konkurs dotyczy… Uwaga, uwaga! Werble proszę… DYSKRYMINACJI! A właściwe ANTYdyskryminacji, bo zadaniem konkursowym jest stworzenie antydyskryminacyjnego plakatu. Technika dowolna, jednak w konwencji plakatu. Nieprzekraczalny termin składania prac to 24 IV bieżącego roku. Prosilibyśmy, jednak żeby dostarczyć je Pani Profesor Bejger (do pokoju nauczycieli wf) trochę wcześniej. Oceny prac dokona nasze niezastąpione jury. Ponadto wszystkie przyniesione prace zostaną wywieszone podczas dnia otwartego (26 IV) i zorganizujemy mały plebiscyt. Autor pracy, która zdobędzie najwięcej głosów otrzyma „nagrodę publiczności”. Jest tylko jedno małe „ale” głosować mogą jedynie goście (mamy tu na myśli gimnazjalistów, wybierających się do dwójki), więc nasi drodzy uczniowie niestety tym razem zostali pozbawieni przyjemności wyboru. Oficjalne obrady jury powinny odbyć się w tygodniu po dniach otwartych.

Po drugie, część z nas miała już przyjemność pojechać na wymianę do jednej z naszych szkół partnerskich! Mam tu konkretnie na myśli szkołę w Kotce w Finlandii. Nasze dzielne dziewczęta i równie dzielni chłopcy zdobywali śnieżną ojczyznę Muminków. Wyjazd był krótki, miły i przyjemny, aczkolwiek niektórzy narzekają, że aż za krótki ;) Integracja przebiegła sprawnie i w przyjaznej atmosferze, a zawiązane znajomości mają szanse przetrwać jakże oszałamiającą odległość między Kotką a Gdańskiem. Od czego w końcu jest Internet i niezastąpiona twarzoksiążka? Przywieźli ze sobą masę niezapomnianych wspomnień i pięknych zdjęć upamiętniających wyjazd. Mamy nadzieję, że Finowie również będą zadowoleni z pobytu u nas, ale to dopiero we wrześniu, więc...

To by było na razie na tyle, a następnym razem fotorelacja i szczegółowy opis pobytu w Kotce!

środa, 1 lutego 2017

Wywiad z Prezydentem Gdańska



Dnia 31 stycznia 2017 r. grupa medialna projektu Erasmus + „ Migracja – wyzwanie, zmiana oraz szansa” udała się do Urzędu Miejskiego na spotkaniem z Panem Pawłem Adamowiczem – prezydentem miasta Gdańsk. Spotkanie odbyło się w biurze prezydenta, a tematem przewodnim była konferencja pod hasłem „ Europa; uchodźcy są naszymi braćmi”, która odbyła się w Watykanie w dniach 9-10 grudnia 2016 r., na którą Pan Prezydent został zaproszony przez papieża Franciszka. Na miejscu można już było zobaczyć choinkę wraz z szopką. Teren był również niezwykle chroniony.

Na początku spotkania, korzystając z okazji przekazaliśmy Panu Prezydentowi „Pomocną Pandę”, wraz z przytoczeniem ogólnych zasad funkcjonowania tego ruchu. Od tego momentu panda towarzyszyła nam do końca rozmowy.

Rozpoczynając główny temat spotkania, Prezydent pokazał nam list z Watykanu, w którym papież Franciszek dziękuje za przybycie na konferencję. Wśród przedstawicieli poszczególnych miast pojawili się m. in.: burmistrzowie miast włoskich, w tym burmistrz Rzymu; również burmistrz Paryża, Madrytu, Berlina, Kopenhagi czy Lizbony. Natomiast reprezentację Europy Środkowo-Wschodniej stanowili: burmistrz Rygi, Pani Hanna Gronkiewicz Waltz oraz Pan Adamowicz. Łącznie na sali przebywało ponad 100 osób.

Największych fala uchodźców dotyka m.in. Grecję. Wiele miast i miasteczek, jak również wysp, w tym wyspa Lesbos spotyka się napływem ogromnej ilości imigrantów. Płyną oni łódkami, które często są użyte nierozważnie – wiele ludzi nie przeżywa ucieczki.

Takie napływy dotykają też wyspy włoskie, np. Lampedusa, która liczy ok. 4,5 tys. mieszkańców, a przez nią przewinęły się setki tysięcy imigrantów. Jest to męczące dla mieszkańców, aczkolwiek przyjmują ich. Niezwykła jest kwestia ich pokory dla nieznanych im ludzi.

W naszym mieście pod patronem Caritas Polska istnieje również forma pomocy Syryjczykom, którymi można się zaopiekować dając im choćby dach nad głową. Cena opieki przez miesiąc wynosi około 500 zł. Pomoc ta jest zapewniana obozom, którymi zajmuje się Caritas i które znajdują się na terenie Syrii.

Wracając do konferencji, każdy burmistrz miasta miał 12 min na opowiedzenie o swoich doświadczeniach. Dodatkowo, każdy burmistrz zgodził się na przyjazd do Watykanu, co rzadko się zdarza. W wypowiedziach przedstawicieli naszego kraju powiedziano głównie o budzeniu wrażliwości i szacunku, nie mogliśmy się jednak pochwalić liczbą imigrantów przyjętych. Takimi liczbami mogły się pochwalić się kraje i miasta, które faktycznie stykają się z ogromnymi napływami. Prezydent Adamowicz rozpoczął swoją wypowiedź wstając i mówiąc, że jest mu wstyd – słuchając wypowiedzi innych burmistrzów. Dla przykładu Portugalia przyjęła 300 000 imigrantów. Burmistrz Barcelony pokazała, że jest bardzo pozytywnie nastawiona do imigrantów i chce ich przyjąć.

Konferencja była niezwykłą lekcją postawy i stosunku w styczności się z imigrantami. Uchodźca jest naszym bliźnim i spotkanie z nim jest testem człowieczeństwa. Musimy wyrazić się jasno jeśli chodzi o nasz stosunek, odpowiedzią może być tylko: TAK lub NIE.

Zaskoczeniem mógł być fizyczny brak papieża Franciszka na konferencji – niektórzy mogli się rozczarować, bo specjalnie zajęli sobie jak najbliższe miejsca.

Różne kraje próbują zaadaptować imigrantów w swój sposób. We Francji odbywają się specjalne zajęcia uczące języka francuskiego przez eksperymentowanie, podczas których imigranci poznają też kulturę swojego środowiska.

Ważne jest tworzenie środowisk różnorodnych, żeby szerzyć akceptację i szacunek do innych kultur, aby inna rasa nie stanowiła przeszkody w integracji.

Niestety w Polsce za przyjęciem imigrantów opowiada się jedynie 4,5 %.

Imigracje są nam potrzebne m. in. aby znaleźć ręce do pracy. W Polsce jest potrzebne np. 100 000 kierowców.

Na koniec wywiadu zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie i pokazaliśmy Panu Prezydentowi naszą stronę na Facebooku. Można ją również odwiedzić klikając link poniżej.

Więcej informacji również na stronie miasta: